Kaynamayan kemikler, kırık bir kemiğin doğal iyileşme süreci tamamlanamadığında meydana gelir ve "nonunion" olarak adlandırılır. Normalde kemik kırıkları, uygun tedavi ve immobilizasyon ile iyileşirken bazı durumlarda iyileşme sağlanamaz. Bu durum genellikle kemik bölgesinde yeterli kan dolaşımının olmaması, enfeksiyon, travmanın ciddiyeti veya yanlış tedavi gibi etkenlerden kaynaklanır. Kaynamayan kemikler, ciddi ağrılara ve hareket kısıtlılıklarına yol açarak hastaların yaşam kalitesini düşürebilir.
Kaynamayan kemiklerin nedenleri arasında yetersiz kan akışı, enfeksiyon, kırığın yanlış hizalanması, sigara kullanımı, yaşlılık ve diyabet gibi iyileşmeyi olumsuz etkileyen sağlık sorunları bulunur. Ayrıca, bazı kırıklar anatomik olarak kaynaması zor bölgelerde yer aldığından iyileşme süreci daha karmaşık hale gelebilir. Yetersiz immobilizasyon veya uygun olmayan cerrahi tedavi yöntemleri de nonunion riskini artırır.
Kaynamayan kemiklerin tanısı, fizik muayene ve görüntüleme teknikleri (X-ray, MR veya BT) ile konur. Tedavi seçenekleri, kırığın ciddiyetine ve hastanın genel sağlık durumuna göre değişiklik gösterir. Basit vakalarda kemik stimülasyonu, kemik grefti veya vida ve plak gibi fiksasyon cihazları ile kırığın kaynaması sağlanabilirken, daha ileri durumlarda cerrahi müdahaleler gerekebilir. İleri cerrahi işlemler arasında kemik grefti veya kemik morfogenetik protein gibi biyolojik ajanların kullanımı bulunur. Tedavi süreci, iyileşmeyi desteklemek ve komplikasyonları önlemek amacıyla uzun süreli takip ve rehabilitasyon ile desteklenir.