Beyin felci, doğum öncesinde, doğum sırasında veya doğumdan sonra beyinde meydana gelen hasarlar sonucu ortaya çıkan, kalıcı ve ilerleyici olmayan nörolojik bir durumdur. Serebral palsi, genellikle motor becerilerde, vücut hareketlerinde ve kas tonusunda bozukluklara yol açar. Bu durum, beyin gelişimi sırasında meydana gelen hasarın türüne ve yerine bağlı olarak farklı şiddet ve belirtiler gösterebilir. Beyin felci, çocuklarda en yaygın görülen fiziksel engellilik nedenlerinden biridir ve yaşam boyu süren özel bir bakım gerektirebilir.
Beyin felcinin başlıca nedenleri arasında doğum öncesinde annenin enfeksiyon geçirmesi, doğum sırasında oksijen eksikliği, doğumdan sonra ciddi enfeksiyonlar veya kafa travmaları yer alır. Ayrıca, genetik faktörler, erken doğum, düşük doğum ağırlığı ve gebelik sırasında toksinlere maruz kalma gibi durumlar da beyin felci riskini artırabilir. Beyin gelişiminin hassas olduğu dönemlerde meydana gelen bu tür etkenler, sinir hücrelerinde hasara yol açarak beyin felcine sebep olabilir.
Beyin felcinin tanısı, fiziksel muayene ve nörolojik değerlendirme ile konur. MR, BT ve ultrason gibi görüntüleme yöntemleri, beyindeki hasarın konumunu ve şiddetini belirlemek için kullanılır. Beyin felcinin kesin bir tedavisi olmamakla birlikte, hastanın yaşam kalitesini artırmak ve semptomları hafifletmek amacıyla çeşitli tedavi yöntemleri uygulanır. Fizyoterapi, mesleki terapi, konuşma terapisi, kas gevşetici ilaçlar ve bazı durumlarda cerrahi müdahaleler gibi tedavi seçenekleri mevcuttur. Ayrıca, hastanın sosyal becerilerini geliştirmek ve günlük yaşamını kolaylaştırmak amacıyla rehabilitasyon programları da önemli bir rol oynar. Erken müdahale, hastanın fonksiyonel kazanımlarını artırmak ve yaşam kalitesini yükseltmek için kritik öneme sahiptir.